Prostaatkanker en de behandeling ervan hebben gevolgen voor de vruchtbaarheid en de seksualiteit. Als u voornemens bent vader te worden, krijgt u speciale ondersteuning op het gebied van seksualiteit en preventieve maatregelen om onvruchtbaarheid te voorkomen.

Stress, angst en uitputting die met een diagnose gepaard gaan, leiden soms tot een afname van de lust. Seksualiteit is echter meer dan alleen een kwestie van anatomie. Affectie, tederheid, praten... zijn allemaal voorbeelden van seksualiteit. Verlangen keert na verloop van tijd ook in beetjes terug. Aangezien het uiterlijk van het lichaam is veranderd, kunnen voor, tijdens en na de behandeling verschillende vragen rijzen. Er kunnen moeilijkheden ontstaan, zoals de angst om in de ogen van de ander minder te zijn, verlies van viriliteit, verlies van zelfrespect en twijfels over iemands vermogen om te verleiden. Als gevolg van deze problemen kunnen relatie- en seksuele problemen ontstaan. Communicatie en het hervatten van een emotioneel en seksueel leven kunnen worden vergemakkelijkt door samen met de partner het onderwerp te bespreken. Na de ziekte, met een bevredigend geestelijk en seksueel leven

Als u moeite hebt om een goede erectie te krijgen voor geslachtsgemeenschap, zijn er verschillende therapieën beschikbaar. Als dit vaak gebeurt, zal uw arts u medicijnen voorschrijven. Begin met een pil. Als die niet werkt, zijn er andere alternatieven. Sommige worden geïnjecteerd in de corpora cavernosa* aan de basis van de penis (bekend als intracaverneuze injecties), terwijl andere in de vorm van een gel worden aangebracht in de meatus urethra*. Erecties kunnen ook tot stand worden gebracht met behulp van een vacuümpomp. Het gebruik van een penisprothese kan als laatste redmiddel worden voorgesteld.

Om u tijdens en na de behandeling bij te staan, kan seksueel advies en/of specifieke psychologische begeleiding worden gegeven. Bij deze gesprekken kan ook uw partner betrokken zijn. Het kan enige tijd duren om de lichamelijke en psychologische gevolgen van de ziekte en de behandeling te integreren en u daaraan aan te passen. Het is makkelijker om opnieuw te leren hoe u seks moet hebben als u vertrouwen hebt in en contact hebt met uw partner.

Bijwerkingen die van invloed zijn op het spijsverteringsstelsel zijn zeldzaam, maar de nabijheid van de prostaat bij het rectum maakt het onvermijdelijk dat er bij een operatie of bestraling enige schade kan optreden. Externe bestraling kan tijdelijke effecten op de darm/het rectum hebben, diarree en rectumontsteking of proctitis veroorzaken.

Langetermijngevolgen zijn zeldzaam met de huidige bestralingstechnieken, maar diarree of verhoogde frequentie van de stoelgang en rectale bloedingen kunnen aanhouden. Met brachytherapie zijn de rectale symptomen tijdelijk.

Extreme uitputting wordt vermoeidheid genoemd. Kankerpatiënten hebben ook last van vermoeidheid. Vermoeidheid kan worden verergerd door verschillende factoren, waaronder de kanker zelf, kankerscans en -behandelingen, slechte voeding, een laag aantal rode bloedcellen (als gevolg van de kanker of de behandeling), omgaan met stressgevoelens en zich nerveus of depressief voelen, slecht slapen, of symptomen zoals ongemak, ademnood, of het vasthouden van vocht.

Na de behandeling kan de vermoeidheid enkele weken of maanden aanhouden.

Als u last heeft van uitputting, is het belangrijk dat u uw arts of verpleegkundige inlicht, zodat zij u kunnen bijstaan.

De door de behandeling veroorzaakte urinaire symptomen verbeteren meestal met de tijd, maar als ze langere tijd aanhouden, moet u met uw arts overleggen hoe hij u kan helpen. Hieronder worden enkele tekenen genoemd die u kunt ervaren:

• • Urineverlies (urine-incontinentie)
• • De urinelozing wordt trager en u hebt moeite om uw blaas volledig te legen.
• • Vaak urineren (meer dan 8 keer per dag).
• • Een dringende behoefte om naar het toilet te gaan (drang)
• • Urine met bloed erin
• • Nocturie, dysurie, kleine urinelozingen en zelfs urineretentie